Το 2-ήμερο αυτό σεμινάριο εισάγει τους διδασκόμενους στον προγραμματισμό και έλεγχο των διαδικασιών Συντήρησης Εγκαταστάσεων και συστημάτων, έτσι ώστε να έχουν τη δυνατότητα να οργανώσουν τις πληροφορίες της Συντήρησης για να βελτιστοποιήσουν την απόδοση των τεχνικών πόρων με μειώνοντας το κόστος συντήρησης.

Στόχος του σεμιναρίου είναι οι συμμετέχοντες να αποκτήσουν εξοικείωση με τις διεργασίες ακτινοπροστασίας (υποχρεωτικές ή μη), σε σύγκριση με τις απαιτήσεις που θέτουν τα Πρότυπα για πιστοποίηση Συστημάτων Διαχείρισης (όπως ISO 9001:2015, ISO 14001:2015, ISO 45001:2018), χρησιμοποιώντας τεχνικές αξιολόγησης κινδύνου που περιγράφονται στο Πρότυπο IEC 31010 ή έχουν ήδη καθιερωθεί διεθνώς στο αντικείμενο της ακτινοπροστασίας (ICRP Publication 103, ICNIRP Guidelines).

Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός των ανθρώπων που παρουσιάζουν τροφική αλλεργία σε κάποια ουσία ή συστατικό τροφίμων έχει οδηγήσει στην αυστηροποίηση της νομοθεσίας που αφορά τόσο τον χειρισμό των συστατικών αυτών όσο και την επισήμανσή τους [Κανονισμός (ΕΕ) 1169/2011 αλλά και ΦΕΚ 650/Β/28.2.2019 για μονάδες μαζικής εστίασης].

Το εκπαιδευτικό σεμινάριο θα παρέχει στους συμμετέχοντες τη δυνατότητα συνολικής κατανόησης των τεχνολογιών του υδρογόνου, των εφαρμογών τους, των προκλήσεων και των ευκαιριών στο πλαίσιο της παγκόσμιας ενεργειακής μετάβασης από την οικονομία των ορυκτών καυσίμων σε ένα βιώσιμο ενεργειακό μοντέλο.

Να ευαισθητοποιήσει και ενημερώσει με τους συμμετέχοντες ως προς τις θεμελιώδεις έννοιες των Ανθρώπινων Παραγόντων, και της συνεισφοράς τους στη συνεχή βελτίωση των επιδόσεων του Συστήματος Διαχείρισης της Υγείας και Ασφάλειας στο χώρο της Εργασίας, μέσω της εφαρμογής καλών πρακτικών διαχείρισης και στόχο τον περιορισμό των ανθρώπινων λαθών και κατ’ επέκταση τη πρόληψη και αποτροπή ατυχημάτων στο χώρο της εργασίας.

Στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα αναλύονται το περιεχόμενο, η δομή και οι απαιτήσεις του προτύπου EN ISO 14064-1:2018 Αέρια θερμοκηπίου.

Το σεμινάριο αυτό απευθύνεται στα Ανώτερα Στελέχη του Εργοστασίου, σε Διευθύνοντες Συμβούλους και Ιδιοκτήτες Επιχειρήσεων που διαθέτουν Παραγωγική Μονάδα ή έχουν ως αντικείμενο Εγκαταστάσεις και Service Εξοπλισμού και Τεχνικά Έργα.

Κατά τον έλεγχο των παραλαμβανόμενων Παρτίδων, ένα μεγάλο μέγεθος Δείγματος - πέρα από το απαιτούμενο - δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι διασφαλίζει καλύτερα την Ποιότητα, ενώ φυσικά αυξάνει το κόστος του Ποιοτικού Ελέγχου. Η συνηθισμένη πρακτική λήψης Δείγματος, ως ποσοστό του μεγέθους της Παρτίδας, είναι απολύτως λανθασμένη και αντιεπιστημονική. Επίσης, η συνεχής Δειγματοληψία στη Γραμμή Παραγωγής, πολλές φορές, γίνεται με τρόπο ατεκμηρίωτο που δεν στηρίζεται στα Διεθνώς Ισχύοντα Πρότυπα. Συνεπώς και στις δύο περιπτώσεις δεν παράγονται αξιόπιστα αποτελέσματα ως προς το Επίπεδο της Ποιότητας που ελέγχεται.

Το σεμινάριο αποσκοπεί στη κατάρτιση Εργαζομένων στη βιομηχανία συσκευασιών, Στελεχών Παραγωγής QA και R&D, Αγοραστών και Συμβούλων σε επιχειρήσεις τροφίμων στα βασικά των υλικών συσκευασίας, την τρέχουσα γνώση με στόχο την ορθή επιλογή υλικών για τις ανάγκες τους.

Το εντατικό, απαιτητικο και ιδιαίτερα διαδραστικό αυτό σεμινάριο, το οποίο είναι εγκεκριμένο από τον IRCA, είναι κατάλληλο για όσους, απαιτούν μια εις βάθος κατανόηση του εύρους των τεχνικών επιθεώρησης και των πρωτοκόλλων που συνδέονται με τον ρόλο του επικεφαλής επιθεωρητή.

Στο σεμινάριο αυτό αναλύονται τα βασικά δεδομένα, οι οργανωτικές δομές, τα απαραίτητα αρχεία, η μεθοδολογία ελέγχων βήμα προς βήμα, καθώς και τα κατάλληλα Εργαλεία, προκειμένου να σχεδιαστεί ή να βελτιωθεί ένα ολοκληρωμένο Σύστημα Προγραμματισμού και Ελέγχου Παραγωγής.

Το εκπαιδευτικό σεμινάριο θα παρέχει στους συμμετέχοντες τη δυνατότητα συνολικής κατανόησης των τεχνολογιών του υδρογόνου, των εφαρμογών τους, των προκλήσεων και των ευκαιριών στο πλαίσιο της παγκόσμιας ενεργειακής μετάβασης από την οικονομία των ορυκτών καυσίμων σε ένα βιώσιμο ενεργειακό μοντέλο.

Κατά τον έλεγχο των παραλαμβανόμενων Παρτίδων, ένα μεγάλο μέγεθος Δείγματος - πέρα από το απαιτούμενο - δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι διασφαλίζει καλύτερα την Ποιότητα, ενώ φυσικά αυξάνει το κόστος του Ποιοτικού Ελέγχου. Η συνηθισμένη πρακτική λήψης Δείγματος, ως ποσοστό του μεγέθους της Παρτίδας, είναι απολύτως λανθασμένη και αντιεπιστημονική. Επίσης, η συνεχής Δειγματοληψία στη Γραμμή Παραγωγής, πολλές φορές, γίνεται με τρόπο ατεκμηρίωτο που δεν στηρίζεται στα Διεθνώς Ισχύοντα Πρότυπα. Συνεπώς και στις δύο περιπτώσεις δεν παράγονται αξιόπιστα αποτελέσματα ως προς το Επίπεδο της Ποιότητας που ελέγχεται.